Rozwój społeczo-gospodarczy sprawia, iż do kluczowych zadań, jakie stoją przed szeroko rozumianą ochroną środowiska, należy przeciwdziałanie zwiększającej się liczbie zanieczyszczeń trafiających do środowiska naturalnego poprzez ich usuwanie, unieszkodliwianie, oraz ograniczanie emisji. Do grupy szczególnie niebezpiecznych związków obecnych w środowisku naturalnym, należą mikrozanieczyszczenia, których eliminacja wymaga dalszych działań oraz analiz. Są one głownie strapieniem lokalizacji o dużej aktywności człowieka. Jednak jak pokazują badania ich niska biodegradowalność oraz refrakcyjny charakter sprawiają, iż w środowisku mikrozanieczyszczenia ulegają migracji na znaczene odległości, docierając do miejsc niezurbanizowanych. Obecność mikrozanieczyszczeń w środowisku wodnym stanowi poważny problem, dlatego konwencjonalne oczyszczanie ścieków coraz częściej wspierane jest przez procesy fizyczno-chemiczne, do których można zaliczyć proces sorpcji, jaki został przedstawiony w prezentowanej pracy. Procesowi adsorpcji poddano roztwór wodny z dodatkiem mieszaniny wzorców: benzo(a)piren, antracen, oktylofenol w celu określenia efektywności usunięcia tych związków. Do procesu sorpcji wykorzystano grnulowany adsorbent na bazie węgla aktywnego i bentonitu. Ocenie poddano wpływ dawki sorbentu, stężenie początkowe mikrozanieczyszczeń oraz czas prowadzenia procesu na skuteczność usunięcia mikrozanieczyszczeń. Przeprowadzono również analizę stopnia regeneracji granulek oraz dokonano wyboru najkorzystniejszej metody regeneracyjnej, dla której przeprowadzono serię cykli, aby określić zdolności regeneracyjne.