W artykule przedstawiono sposoby modelowania kompozytów warstwowych z wykorzystaniem metody elementów skończonych. Opisano zasady tworzenia modeli dyskretnych laminatów wzmacnianych tkaniną w skali makro, mezo i mikro oraz zaprezentowano dwa autorskie mezoskalowe modele MES kompozytu warstwowego, które uwzględniają strukturę wzmocnienia, tj. przeplot tasiemek tworzących wzmocnienie kompozytu. Modele dyskretne zostały wykorzystane w symulowaniu czteropunktowego zginania płaskich próbek kompozytu. Dodatkowo zrealizowano badania doświadczalne, których wyniki posłużyły do walidacji opracowanych modeli.